Σήμερα που είναι η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, κάποιοι πιστεύουν ότι πρόκειται για μια μέρα που οι γυναίκες θέλουν λουλούδια και εκπτώσεις σε νυχτερινά μαγαζιά, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που επιθυμούν είναι πραγματική ισότητα και να νιώθουν ασφαλείς στο δρόμο, στο σπίτι, στην εργασία τους. 114 χρόνια μετά από τη δημιουργία της μέρας αυτής που εγκαθιδρύθηκε ως ημέρας μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών, ζούμε σε έναν κόσμο που δεν μπορεί να παρέχει στις γυναίκες ούτε αυτά τα βασικά για την ύπαρξη τους.
Οι γυναίκες προσπαθούν να ζήσουν σε μία κοινωνία που τους δίνει την ψευδαίσθηση ότι η ισότητα είναι μια πραγματικότητα, τους κάνει gaslight όταν νιώθουν ότι δεν είναι ίσες με τους άντρες λέγοντάς τους ότι υπερβάλουν ή απλά είναι πολύ συναισθηματικές και τους φορτώνει με άγχη και ανασφάλειες για τον ρόλο τους σε αυτή, ώστε συστημικά έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να πετύχουν τους στόχους τους. Και επειδή γυναίκες είναι και οι μαμάδες, οι θηλυκότητες που φροντίζουν και μεγαλώνουν παιδιά που γέννησαν ή τεκνοθέτησαν, είναι μια καλή ημέρα να μιλήσουμε για την ψευδαίσθηση της τελειότητας στην οποία καλούνται να ανταποκριθούν όσες γυναίκες έχουν την ταμπέλα της μαμάς και βιώνουν τη μητρότητα.
Η τέλεια μαμά απλά δεν υπάρχει, αλλά η super μαμά είναι μια πραγματικότητα και δυνητικά είναι κάθε γυναίκα που κοιτάζεται στον καθρέφτη. Πώς είναι στην πραγματικότητα όμως οι super μαμάδες; Η παρακάτω λίστα θα σας δώσει απάντηση αν είστε ήδη ή πώς μπορείτε να γίνεται μία.
Οι super μαμάδες δεν θυσιάζονται για τα παιδιά τους. Δίνουν αγάπη, ασφάλεια, ενέργεια, προσοχή σε αυτά, αλλά δεν ξεχνάνε ποτέ ότι τα ίδια χρειάζονται και οι ίδιες. Δεν είναι οσιομάρτυρες, αλλά συνοδοιπόροι με τα παιδιά τους στο ταξίδι της κοινής τους ζωής.
Οι super μαμάδες δεν χρειάζεται να ικανοποιήσουν κανένα κοινωνικό standard που τους κρίνει με πατριαρχικό τρόπο για το πόσο καλές είναι στον ρόλο που έχουν επιλέξει να έχουν. Η κοινωνία είναι φτιαγμένη για να κάνει τις μαμάδες να νιώθουν λίγες, ενώ ως επί το πλείστον κάνουν υπερβολικά πολλά διατηρώντας πολλαπλούς ρόλους σε μία οικογένεια. Δεν έχει υπάρξει, ούτε θα υπάρξει εγχειρίδιο της τέλειας μαμάς και οι super μαμάδες δεν προσπαθούν ποτέ να ανταποκριθούν σε φαντασιωσικά πρότυπα, αλλά κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν κάθε μέρα.
Οι super μαμάδες αγαπάνε και δέχονται την αγάπη. Καμιά φορά το να δίνουμε αγάπη είναι πιο εύκολο από το να τη δεχτούμε, γιατί η μητρότητα μας κάνει να ξεχνάμε ότι δεν είμαστε εδώ μόνο για να παρέχουμε, αλλά και να απολαμβάνουμε και να παίρνουμε. Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι αξίζουμε την αγάπη και τη χρειαζόμαστε.
Οι super μαμάδες κάνουν λάθη. Συχνά, ίσως και κάθε μέρα. Γιατί οι super μαμάδες είναι άνθρωποι, όχι ρομπότ. Έχουν πάθη, κακές στιγμές, δύσκολες ώρες, στιγμές αδυναμίας, όπως και όλοι οι άλλοι άνθρωποι που δεν έχουν τον ρόλο της μαμάς. Η διαφορά που τις κάνει super είναι ότι ζητάνε συγγνώμη. Όσο και να έχει εξελιχθεί ένας άνθρωπος, όσο και να δουλεύει με τον εαυτό του και το παιδί του, δεν γίνεται ποτέ να μην κάνει κάποιο λάθος όσο το μεγαλώνει. Αυτό είναι εντάξει, εφόσον είναι έτοιμη να το αναγνωρίσει, να ακούσει το συναίσθημα του παιδιού της και να του δώσει την ευκαιρία να διαχειριστούν μαζί το τραύμα που ίσως προκαλέσει αυτό.
Οι super μαμάδες γνωρίζουν ότι η τελειότητα δεν υπάρχει. Δεν προσπαθούν να γίνουν οι φίλες τους που υποθέτουν ότι τα κάνουν όλα τέλεια -newsflash: δεν τα κάνουν ούτε εκείνες τέλεια-, ούτε προσπαθούν να αντιγράψουν μαμάδες από ταινίες, βιβλία και σειρές. Οι super μαμάδες δίνουν τον καθημερινό αγώνα να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αγάπη, λάθη, ενσυναίσθηση, κατανόηση και επιείκεια στα παιδιά τους και σε εκείνες.
Οι super μαμάδες γνωρίζουν ότι μεγαλώνουν και εξελίσσονται δίπλα στα παιδιά τους. Η ενήλικη ζωή καμιά φορά δίνει την ψευδαίσθηση ότι είμαστε ολοκληρωμένοι άνθρωποι, αλλά ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι στη ζωή μας αλλάζουν και μας διαμορφώνουν με καταλυτικό τρόπο στο πέρασμα του χρόνου και τα παιδιά μας δεν είναι εξαίρεση. Οπότε πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στη διαδικασία αυτή που μας βάζει το ταξίδι της μητρότητας.
Οι super μαμάδες φροντίζουν τον εαυτό τους όπως τα παιδιά τους. Το “ό,τι έχουμε, δίνουμε” είναι μια απόλυτη αλήθεια. Ένας αγχωμένος άνθρωπος δεν μπορεί να παρέχει συναισθηματική ασφάλεια, ένας δυστυχισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να δώσει χαρά, οπότε δουλεύουμε για να πετύχουμε προσωπικούς στόχους για να έχουμε ψυχικό απόθεμα να παρέχουμε όσα αξίζουν τα παιδιά μας. Και η στάση μας αυτή είναι παράδειγμα για αυτά που μαθαίνουν να αγαπούν και να σέβονται ουσιαστικά τον εαυτό τους και να αποκτούν αυτοπεποίθηση.
Οι super μαμάδες είναι καλές με τον εαυτό τους. Προσπαθούν να κρίνουν τις πράξεις τους, τις σκέψεις τους και όσα παρέχουν με καλοσύνη, επιείκεια, αγάπη, κατανόηση και διάθεση να βελτιωθούν χωρίς να βασανίζουν τον εαυτό τους για αυτά που θέλουν να αλλάξουν ή να εξελίξουν. Η μητρότητα είναι σχέση που βασίζεται στην αγάπη και όχι στην (αυτό)τιμωρία.
Οι super μαμάδες τρέχουν μαραθώνιο και όχι sprint. Η μητρότητα είναι μια κατάσταση που διαρκεί μια ζωή. Είναι σημαντικό να το θυμάται κανείς για το πώς διαχειρίζεται την ενέργεια του, τον χρόνο του, το συναίσθημά του.
Οι super μαμάδες έχουν ζωή και μακριά από τα παιδιά τους. Τα παιδιά θέλουν προσοχή, αγάπη, ενέργεια και χώρο να εξελιχθούν χωρίς να ασφυκτιούν. Δεν είναι κακό αν μια μητέρα έχει ανάγκη μες στην ημέρα να περάσει χρόνο για εκείνη μακριά από τα παιδιά της. Η μητρότητα δεν είναι φυλακή και δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως κάτι τέτοιο και οι super μαμάδες δεν έχουν τύψεις που δεν αρχίζει και τελειώνει η ζωή τους σε αυτή.
Οι super μαμάδες δεν τα ξέρουν όλα και ακούν τα παιδιά τους. Δεν είναι κακό να μην έχουν την απάντηση σε όλες τις απορίες. Τουναντίον. Αυτό τους δίνει την ευκαιρία να είναι δίπλα στα παιδιά τους, να αφουγκράζονται την εποχή τους και να γεφυρώνουν το χάσμα των γενεών.
Οι super μαμάδες δεν κατηγορούν τον εαυτό τους για όλα τα λάθη των παιδιών τους. Κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν στην ανατροφή των παιδιών τους και προσπαθούν να τους παρέχουν όλα όσα χρειάζονται για να γίνουν άνθρωποι με θετικό πρόσημο στο κοινωνικό σύνολο. Και όταν κάτι δεν πάει καλά στέκονται δίπλα στο παιδί τους για να το βοηθήσουν, αλλά δεν παίρνουν ως προσωπική αποτυχία ένα ενδεχόμενο λάθος των παιδιών τους. Οι παράγοντες που διαμορφώνουν την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά ενός παιδιού, όσο εξωφρενικό (sic) και αν ακούγεται σε κάποιους δεν εξαρτάται ποτέ από έναν άνθρωπο μόνο.
Οι super μαμάδες δεν προβάλουν τα θέλω τους στα παιδιά τους, αλλά τους αφήνουν χώρο για ανεξαρτησία. Τα παιδιά δεν είναι μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή για να πετύχει ένας άνθρωπος όσα ήθελε και δεν κατάφερε. Υπάρχει πάντα χρόνος για τον ίδιο να δοκιμάσει όσα έχει απωθημένα. Τα παιδιά χρειάζονται μαμάδες που τα στηρίζουν και τα κατευθύνουν για να γίνουν οι άνθρωποι που επιθυμούν οι ίδιοι να είναι.
Οι super μαμάδες δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλες μαμάδες και γυναίκες. Η σύγκριση είναι μια διαδικασία 100% ατελέσφορη. Γιατί σπάνια γίνεται με σωστούς όρους και ακόμα πιο ελάχιστες φορές έχει κάποιο άλλο αποτέλεσμα εκτός από το στρες. Κάθε γυναίκα έχει τη δική της ιστορία και τις δικές της συνισταμένες που επηρεάζουν τη ζωή της, οπότε η σύγκριση είναι πιο περιττή και από τον κιμά στα γεμιστά.
Οι super μαμάδες ζητάνε βοήθεια όταν τη χρειάζονται. Κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει όλα μόνος του στη ζωή και ούτε χρειάζεται. Οι super μαμάδες το γνωρίζουν και αναζητούν τη βοήθεια σε κάθε στιγμή που θεωρούν ότι την έχουν ανάγκη.
Οι super μαμάδες κάνουν τις δικές τους παραδόσεις με τα παιδιά. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να συμβαδίζει μια οικογένεια με τις ταχύτητες ή τις επιβολές μιας κοινωνίας. Κάθε μητέρα μπορεί να γιορτάζει ό,τι και όποτε θέλει, να δημιουργεί τις δικές της ρουτίνες χαράς με τα παιδιά της.
Οι super μαμάδες δεν είναι φιγούρα αυταρχισμού στα παιδιά, αλλά υποστηρικτής τους. Είναι εκεί για να σηκώσουν το παιδί όταν πέσει, να του δώσουν αγάπη όταν χρειάζεται, να του δείξουν τον τρόπο και τον δρόμο, όταν δεν ξέρει πώς. Και όλα αυτά ώστε στο τέλος το παιδί να γίνει ένας ανεξάρτητος άνθρωπος που αγαπά πραγματικά τον ίδιο και τον κόσμο γύρω του.
Οι super μαμάδες μιλάνε για όσα νιώθουν. Δεν περιορίζουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους, τα θεωρούν έγκυρα και τα επικοινωνούν για να νιώθουν ότι τα καταλαβαίνουν και οι άνθρωποι του περίγυρου τους.
Οι super μαμάδες λένε ότι είναι ΟΚ να αποτύχεις. Δεν αγχώνουν τα παιδιά τους και τους εαυτούς τους και δέχονται την αποτυχία ως αναπόφευκτη εμπειρία στη ζωή κάποιου. Η αποτυχία δεν είναι ποτέ το τέλος, είναι η αρχή ενός νέου δρόμου.
Οι super μαμάδες δεν χτυπάνε τα παιδιά τους. Η βία δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα, αφού δίνει κακό παράδειγμα, διαιωνίζει μια προβληματική κουλτούρα και λύνει το σύμπτωμα και όχι το πρόβλημα μιας λανθασμένης συμπεριφοράς.
Οι super μαμάδες δεν ξεχνάνε όλα τα καλά που κάνουν με την παρουσία τους στη ζωή των παιδιών. Νιώθουν ευγνωμοσύνη για όσα δίνουν και επιβραβεύουν τον εαυτό τους για την παρουσία τους στη ζωή των παιδιών τους ως επιτυχία και όχι ως αυτονόητη συνθήκη.
tag:Wonder Wall