Η πρώτη χρονιά στο σχολείο αποτελεί ορόσημο, αφού είναι μια νέα αρχή για όλους, γεμάτη προκλήσεις και αλλαγές τόσο για τα παιδιά όσο φυσικά και για τους γονείς.
Η ομάδα του The Wonder Room θέλει να συνεισφέρει στην προσπάθεια γονέων και παιδιών να απολαύσουν τις πρώτες μέρες στο σχολείο και να αγκαλιάσουν όλες τις νέες εμπειρίες που έρχονται με χαρά!
Έτσι, συμβουλεύεται την παιδαγωγό, οικογενειακή σύμβουλο, σύμβουλο ψυχικής υγείας MSc & αγαπημένη μας, Ράνια Θρασκιά, η οποία δίνει τις δικές της συμβουλές απαντώντας σε ερωτήσεις που μία εβδομάδα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, συνεχίζουν να απασχολούν γονείς και παιδιά.
Ποια είναι η πιο μεγάλη (ή πιο μεγάλες) δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει ένα «πρωτάκι», ειδικά και μετά τριών lockdown, τον Σεπτέμβριο του 2021;
Τα σημερινά «πρωτάκια» πέρα από τη δυσκολία της μετάβασης από το νηπιαγωγείο στην Α’ Δημοτικού, η οποία συνοδεύεται από πολλές αλλαγές, έχουν να αντιμετωπίσουν και την ιδιαίτερη συνθήκη που έχει προκαλέσει η πανδημία. Μετά τα περιοριστικά μέτρα των προηγούμενων μηνών, ξαφνικά τα παιδιά βρίσκονται σε ένα μεγάλο χώρο όπως είναι η σχολική κοινότητα, η οποία συνιστά μία μικρή κοινωνία, με συγκεκριμένη οργάνωση, με πρόγραμμα και με πολλά νέα πρόσωπα και δραστηριότητες. Έτσι, λοιπόν, το παιδί φεύγει από την οικογένεια και το σπίτι του και έρχεται σε ουσιαστική επαφή με τον κόσμο του σχολείου και της γνώσης. Για το λόγο αυτό, οι γονείς είναι σημαντικό να συζητήσουν με το παιδί για το νέο περιβάλλον μέσα στο οποίο θα βρεθεί και για τις αλλαγές που θα βιώσει στην καθημερινότητά του, με θετική και αισιόδοξη διάθεση και ματιά. Για να μπορεί να υποστηρίξει ο γονιός τον παραπάνω ρόλο, είναι σημαντικό να έρθει πρώτα ο ίδιος σε επαφή με τους φόβους και τις ανησυχίες του σχετικά με το παιδί του, ώστε να μην τις μεταφέρει ασυνείδητα σε εκείνο.
Γιατί είναι κομβική (εάν είναι) η αλλαγή από το νηπιαγωγείο στην Α' Δημοτικού;
Η αλλαγή από το νηπιαγωγείο στην Α΄ Δημοτικού συνιστά μία βασική μετάβαση για τη ζωή ενός παιδιού και κάθε μετάβαση συνδέεται με τις επερχόμενες αλλαγές. Η είσοδος του παιδιού στο Δημοτικό σχολείο σηματοδοτεί τον αποχωρισμό του από το περιβάλλον της οικογένειας και την ένταξή του σε ένα μεγαλύτερο και πιο οργανωμένο σύστημα, τη σχολική κοινότητα. Φυσικά, τα παιδιά που πηγαίνουν Α’ Δημοτικού έχουν ήδη πάρει το βάπτισμα του πυρός από το νηπιαγωγείο και το προνήπιο, που έχουν πλέον ενταχθεί στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Ωστόσο, η βασικότερη αλλαγή που θα βιώσουν είναι μια πιο οργανωμένη καθημερινότητα σε σχέση με τη μέχρι πρότινος πραγματικότητα. Πλέον, τα παιδιά αρχίζουν να αποκτούν συστηματικά νέες γνώσεις, να ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες μέσα στην τάξη (π.χ. δεν μπορούν να κινούνται ελεύθερα στην τάξη στην Α’ δημοτικού όπως στο νηπιαγωγείο, καθώς η ώρα του «πότε κινούμαστε» και του «πότε καθόμαστε» είναι οριοθετημένη), να αναλαμβάνουν σχολικές εργασίες «για το σπίτι», να έχουν περισσότερες υποχρεώσεις και γενικότερα να ακολουθούν ένα πιο δομημένο πρόγραμμα στην καθημερινότητά τους. Είναι μείζονος σημασίας να υπογραμμιστεί ο σημαντικός ρόλος του δασκάλου σε όλη αυτή τη διαδικασία της μετάβασης, καθώς το παιδί βρίσκεται σε ένα νέο περιβάλλον, με περισσότερα, άγνωστα κυρίως, και μεγαλύτερα παιδιά και έναν νέο δάσκαλο ή δασκάλα, που με εφόδια τη γνώση, το δημιουργικό παιχνίδι, τις ομαδικές δραστηριότητες, το διάλογο και πάνω απ΄ όλα το γνήσιο ενδιαφέρον για τους μαθητές του/της έχει το ρόλο του καθοδηγητή και του συνοδοιπόρου στην έναρξη της σχολικής ζωής.
Έχει σημασία εάν ένα πρωτάκι έχει «κερδίσει» ή «χάσει» χρονιά; Τι πρέπει να προσέξουν οι γονείς ή/και κηδεμόνες των παιδιών που ξεκινούν το δημοτικό προτού κλείσουν τα έξι έτη;
Στην Ελλάδα, η μικρότερη πιθανή ηλικία πρώτης εγγραφής στο Δημοτικό είναι τα 5 1/2 έτη. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και οφείλουμε να λάβουμε υπόψη και τη διαφορά στην ηλικία: Κάποια πρωτάκια είναι πεντέμιση χρονών, ενώ άλλα που έχουν γεννηθεί από τον Ιανουάριο και μετά είναι πλέον εξίμιση. Έρευνες από μεγάλα πανεπιστήμια όπως το Χάρβαρντ, επισημαίνουν τις δυσκολίες της πρώιμης εγγραφής στο δημοτικό, όπως και κάθε γονέας είναι σε θέση να καταλάβει τη διαφορά που έχει ένας χρόνος στην ανάπτυξη και την ωριμότητα ενός μικρού παιδιού. Ένα παιδί ενός έτους ίσα ίσα που περπατά, ενώ ένα παιδί δύο ετών τρέχει με ορμή μακριά μας. Ένα τετράχρονο βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση, με έντονη φαντασία, ρωτώντας πάντα γιατί, ενώ ένα πεντάχρονο έχει την ικανότητα να ακούει και να μένει συγκεντρωμένο για περισσότερη ώρα. Σε κάθε περίπτωση καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι η ομαλή προσαρμογή στο σχολείο και τη νέα καθημερινότητα είναι εξαιρετικά σημαντική και ότι η περίοδος της προσαρμογής ενδέχεται να διαρκέσει για κάποιους μήνες
Θα δώσεις τρεις πρακτικές συμβουλές στις μαμάδες και μπαμπάδες που έχουν «πρωτάκια» φέτος;
Ισορροπημένο Πρόγραμμα: Είναι σημαντικό να συζητήσετε με το παιδί την οργάνωση του χώρου και του χρόνου του, καθώς πλέον η καθημερινότητά του θα έχει περισσότερες απαιτήσεις και υποχρεώσεις. Άλλωστε, η καλή και έξυπνη οργάνωση διευκολύνει την καθημερινότητα και δημιουργεί μια ρουτίνα που προσφέρει ισορροπία και ασφάλεια στο παιδί. Η ετοιμασία της τσάντας του από το προηγούμενο βράδυ, η ώρα του παιχνιδιού, η ώρα που θα ξυπνάει, το πρωινό γεύμα, η ώρα που θα μελετά, και η ώρα του βραδινού ύπνου, καλό θα ήταν να είναι από νωρίς καθορισμένα και σε συνεργασία με το παιδί
Οι κατάλληλες ερωτήσεις: Μετά την επιστροφή του παιδιού από το σχολείο καλό είναι να μην το βομβαρδίζουμε με έναν καταιγισμό ερωτήσεων. Συνεχόμενες ερωτήσεις που μοιάζουν με ανάκριση θα το πιέσουν και γι’ αυτό καλό είναι να έχετε σκεφτεί από πριν ορισμένες ερωτήσεις οι οποίες θα σας δώσουν χρήσιμες πληροφορίες για την ημέρα του και ταυτόχρονα δεν θα το κάνουν να ανησυχεί. Ρωτήστε το παιδί συγκεκριμένα πράγματα τύπου: "με ποιον έπαιξες σήμερα;" ή "τι σε έκανε χαρούμενο;" ή "ήσουν όλη μέρα χαρούμενος σήμερα;" ή "έγινε κάτι διασκεδαστικό στην τάξη;", ερωτήσεις δηλαδή που μπορούν να οδηγήσουν σε έναν παραγωγικό διάλογο.
Διατήρηση του καθημερινού χρόνου παιχνιδιού: Είναι σημαντικό να μη μειωθούν οι ώρες παιχνιδιού ενός παιδιού, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το παιδί της πρώτης τάξης είναι ακόμη ένα μικρό παιδί και πρέπει να έχει ελεύθερο χρόνο για μη δομημένο παιχνίδι. Το παιδί χρειάζεται χρόνο να νιώθει ανεξάρτητο, να κάνει πράγματα για τον εαυτό του, να χάνεται μέσα στον κόσμο της φαντασίας του και να αλληλεπιδρά μέσω του παιχνιδιού με τους συνομηλίκους του.
Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι κάθε πρωτάκι είναι μοναδικό και γι’ αυτό δεν το συγκρίνουμε με άλλα παιδιά ή με τον εαυτό μας όταν ήμασταν παιδιά. Σεβόμαστε πάντα τον μοναδικό ρυθμό και τρόπο εκμάθησής του και το αφήνουμε να μας «δείξει» εκείνο ποιος τρόπος εκμάθησης το εξυπηρετεί .
«Μαμά δεν θέλω να πάω σχολείο αύριο!» Τι μπορεί να κρύβει αυτή η φράση και πώς μπορούμε, ως γονείς, να την ερμηνεύσουμε;
Όπως έχει ήδη ειπωθεί παραπάνω, η έναρξη της σχολικής ζωής είναι χωρίς αμφιβολία μία κομβική αλλαγή για ένα παιδί. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που τα παιδιά δυσφορούν και αρνούνται να πάνε στο σχολείο. Με τη σωστή διαχείριση του θέματος αυτού από τους γονείς και το διάλογο τις περισσότερες φορές ξεπερνιέται. Μερικές φορές, όμως, η άρνηση του παιδιού είναι έντονη, επιμένει και δημιουργεί την αίσθηση ότι αυτό αδιαφορεί για κάθε σχολική δραστηριότητα. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σκόπιμο οι γονείς να απευθυνθούν το συντομότερο δυνατό σε ένα εξειδικευμένο Κέντρο ή κάποιον Ειδικό Ψυχικής Υγείας, γιατί είναι πιθανόν το παιδί τους να εμφανίζει συμπτώματα Σχολικής Φοβίας.
Τι συμβουλή θα έδινες στον εξάχρονο εαυτό σου εάν ξεκινούσες τώρα το δημοτικό;
Είναι εντάξει να παίζεις περισσότερο από όσο διαβάζεις!
Θα στείλεις μια ευχή στα φετινά πρωτάκια της οικογένειας του The Wonder Room;
Εύχομαι η φετινή χρονιά να εσωτερικευτεί στη ψυχή των παιδιών ως ένα σύνολο θετικών και χαρούμενων αναμνήσεων που θα τα συντροφεύουν σε όλη τους τη ζωή!
Μπορείτε να βρείτε τη Ράνια Θρασκιά στο ‘Κέντρο Προσωπικής και Οικογενειακής Εξέλιξης. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
tag:Wonder Wall