Ένα πολύ μεγάλο μέρος των σημερινών ενηλίκων μεγάλωσε με έμφυλα στερεότυπα που ήθελαν τους μπαμπάδες να δουλεύουν ασταμάτητα και να έχουν αναπτύξει συμπεριφορές, οι οποίες αποδείκνυαν ότι είναι δέσμιοι της τοξικής αρρενωπότητας και τις οποίες συναντάμε κυρίως σε πατριαρχικά περιβάλλοντα.
Συναισθηματική αναπηρία που οδηγούσε στη δυσκολία να μοιραστούν συναισθήματα με τα παιδιά τους, απουσία από τη ζωή των παιδιών με αποτέλεσμα την έλλειψη επικοινωνίας μαζί τους και τοξικές συμπεριφορές που πολλές φορές γίνονταν κακοποιητικές προς διάφορα μέλη της οικογένειας. Ο πατέρας αναλάμβανε τον ρόλο της αυστηρής εξουσίας ως η γηραιότερη ανδρική φιγούρα και αυτό προκαλούσε μια αλυσιδωτή αντίδραση προβληματικών συμπεριφορών σε πολλές περιπτώσεις. Ευτυχώς μέσα από τον αγώνα των γυναικών για ισότητα εδώ και δεκαετίες, αλλά και πολλών μπαμπάδων που πάντα απέβαλαν και δεν αποδέχονταν τα έμφυλα στερεότυπα στην απονομή των ρόλων σε μία οικογένεια, η εικόνα των μπαμπάδων το 2023 δεν έχει καμία σχέση με αυτή που βλέπαμε τις προηγούμενες δεκαετίες και αυτό από μόνο του είναι λόγος για να γιορτάσουμε την Ημέρα του Πατέρα την Κυριακή.
Η πατρότητα είναι ένας ρόλος που διακατέχεται από μια πολυπλοκότητα, σχετίζεται άμεσα με την ψυχολογική, συναισθηματική και κοινωνική ευημερία των παιδιών και δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένα καθήκοντα, τα οποία οι μπαμπάδες πλέον μοιράζονται από κοινού ισότητα με τις μητέρες σε μία οικογένεια, ή αναλαμβάνουν εξολοκλήρου σε μονογονεϊκές οικογένειες. Η πατρότητα είναι μια πολυδιάστατη εμπειρία που προάγει την ανάπτυξη, την ευτυχία και την ευημερία των παιδιών, για αυτό και η εξέλιξης της είναι μείζονος σημασίας και ουσιαστικά αναδιαμορφώνει ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό.
Η σύγχρονη πατρότητα συμβάλλει στην ανατροπή των έμφυλων στερεοτύπων καθώς ανοίγει τον δρόμο για μια πιο ισότιμη και συμπεριληπτική αντίληψη του ρόλου και κατ’ επέκταση του βιώματος του πατέρα. Οι μπαμπάδες πλέον αναγνωρίζουν ότι η πατρότητα δεν περιορίζεται στον χώρο της επίδειξης δύναμης και της παροχής αγαθών, αλλά περιλαμβάνει αγάπη, ευαισθησία, ενσυναίσθηση, αμοιβαία συμπόνια και κατανόηση. Οι σύγχρονοι μπαμπάδες είναι παρόντες στην καθημερινότητα των παιδιών τους, συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή τους και αναλαμβάνουν την ευθύνη του να είναι πρότυπα για συμπεριφορές που εμπνέουν αγάπη και σεβασμό. Αναλαμβάνουν ρόλους που στερεοτυπικά αποδίδονταν στις γυναίκες από καθημερινές αγγαρείες μέχρι στιγμές ευαλωτότητας μες στην οικογένεια και δείχνουν στα παιδιά τους ότι μητρότητα και πατρότητα έχουν περισσότερα κοινά παρά διαφορές και σίγουρα οι διαφορές αυτές δεν σχετίζονται με το φύλο του κάθε γονέα, αλλά με την προσωπικότητα του ατόμου.
Οι σύγχρονοι μπαμπάδες διακρίνονται για την ικανότητά τους να ανατρέπουν απαρχαιωμένα πρότυπα της τοξικής αρρενωπότητας και της ανδροκρατίας. Αντί να επιβάλλουν τιμωρίες στα παιδιά με αυστηρές και αποστειρωμένες συμπεριφορές, ενθαρρύνουν την ελευθερία έκφρασης, την ισότητα και την αυτονομία τους και έτσι τους μαθαίνουν για όρους όπως ο σεβασμός και η πειθαρχία. Μέσα από την προσέγγισή αυτή μεταφέρουν ένα μήνυμα ότι η πατρότητα δεν είναι μόνο ένας ρόλος εξουσίας, αλλά μια στοργική φιγούρα που βρίσκεται στην οικογένεια για να δώσει την ευκαιρία να αναπτύξουν τα τέκνα ισχυρές, ανεξάρτητες και ευαίσθητες προσωπικότητες.
Οι σύγχρονοι μπαμπάδες αναγνωρίζουν τη σημασία της ισότητας των φύλων και εργάζονται για να διασφαλίσουν ότι οι κόρες τους έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και δικαιώματα με τους γιους τους. Μιλάνε στους γιους τους για έμφυλα θέματα και την ισότητα των φίλων και τους εκπαιδεύουν μέσα από τη συζήτηση και με το παράδειγμα που θέτουν οι ίδιοι με τη συμπεριφορά τους. Εκτιμούν την ποικιλότητα και είναι ανοιχτοί στις διαφορετικές ταυτότητες φύλου και εκφράσεις φύλου των παιδιών τους, προάγοντας έτσι την αποδοχή εντός και εκτός της οικογένειας. Η αίσθηση της αποδοχής είναι αυτή που δίνει στα παιδιά ουσιαστική αυτοπεποίθηση για να αντιμετωπίσουν τον κόσμο, όταν θα βγουν από τη “φούσκα” αγάπης που μεγαλώνουν.
Για όλα τα παραπάνω οι σύγχρονοι μπαμπάδες αξίζουν να απολαύσουν μια μέρα προς τιμήν τους. Για την προσφορά τους στο θεσμό της οικογένειας και στην κοινωνία. Γιατί μέσα από την εμπειρία τους, δείχνουν ότι μπορούν να είναι συναισθηματικοί, φροντιστικοί και ευαίσθητοι. Γιατί αποδεικνύουν ότι η πατρότητα δεν πρέπει να περιορίζεται σε συμβατικούς και στερεοτυπικούς ρόλους, αλλά μπορεί να εκφραστεί μέσα από την προσωπικότητα και τις επιλογές κάθε ατόμου, ότι είναι ένας ρόλος που καθένας μπορεί να επιτελέσει διαφορετικά -πάντα με επίκεντρο τη φροντίδα προς το παιδί- και χωρίς να συνοδεύεται από σύνολο συμπεριφορών που και οι ίδιοι βρίσκουν τοξικές.
Η ημέρα του Πατέρα προσφέρει την ευκαιρία να αναγνωρίσουμε και να τιμήσουμε αυτήν την αλλαγή και πρόοδο που σημειώθηκε στην πατρότητα τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι μια ευκαιρία να ευχαριστήσουμε τους μπαμπάδες που είναι παρόντες στις ζωές μας, που δείχνουν αγάπη, συμπόνια, που μας υποστηρίζουν. Είναι μια ευκαιρία να εμπνευστούμε από τα παραδείγματά τους και να μεταφέρουμε το μήνυμα ότι η πατρότητα μπορεί να είναι μια δυναμική εμπειρία για κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως φύλου, ένα βίωμα που ορίζει και διαμορφώνει τον άντρα όπως και όλα τα άλλα μέλη μιας οικογένειας.
Ας στηρίξουμε και ας ευχηθούμε στους μπαμπάδες που παλεύουν για την ισότητα και τη δικαιοσύνη, που αναπτύσσουν σχέσεις εμπιστοσύνης και εμπνέουν τα παιδιά τους να ακολουθήσουν τα όνειρά τους. Ας εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη και την περηφάνεια που έχουμε για τους μπαμπάδες που αποφεύγουν τα στερεότυπα και προάγουν την ισότητα και την ελευθερία επιλογής για τα παιδιά τους.
tag:Wonder Wall